Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Παθήσεις του πολφού

Oδοντικός πολφός

Μετάβαση στην πλοήγησηΠήδηση στην αναζήτηση


Ο οδοντικός πολφός (3)

Ο οδοντικός πολφός είναι ζωντανός ιστός[1](πιο συγκεκριμένα στην επιστημονική γλώσσα περιγράφεται σαν "αγγειοβριθής και νευροβριθής συνδετικός ιστός"[2]) που κατασκηνώνει (δηλαδή βρίσκεται εγκατεστημένος) μέσα στην εσωτερική κοιλότητα κάθε δοντιού και με την παρουσία του συμβάλλει σε τέσσερις βασικές λειτουργίες[3]. Την πλάση κυττάρων, τη θρέψη του δοντιού (μέσω του ακρορριζικού τμήματός του), την αίσθηση (χωρίς πολφό ο άνθρωπος δεν αισθάνεται κανέναν οδοντικό πόνο) και την άμυνα.

Μέρη του πολφού

Ο πολφός, διαχωρίζεται[4] (τυπικά, όχι ουσιαστικά καθότι αποτελεί ενιαία και συνεχόμενη ανατομική οντότητα) σε μυλικό (που βρίσκεται εντός του μυλικού θαλάμου και αφορίζεται από τα πολφικά τοιχώματα) και σε ριζικό τμήμα (εντός των ριζικών σωληνών των ριζών του δοντιού)

Ασθένειες του πολφού

Αυτές προκύπτουν συνήθως με τη δράση εξωτερικών ερεθισμάτων (χημικές ουσίες, ιατρογενή αίτια, πτώση, κακώσεις γνάθου, λήψη υπεβολικά ζεστής ή κρύας τροφής), είτε λόγω εσωτερικών διεργασιών (τερηδόνα, απορρόφηση ρίζας). Διακρίνονται κατά σειρά εκδήλωσης και βαρύτητας σε πολφίτιδα[5], που μπορεί να είναι ήπιας μορφής όπως η ορώδης ή μια βαρύτερη κατάσταση όπως η πυώδης, νέκρωση[6] και εν τέλει, γάγγραινα του πολφού. Η τελευταία, μπορεί να οδηγήσει σε άμεσες ή χρόνιες επιπλοκές, όπως το ακρορριζικό (ή ακροφατνιακό) κοκκίωμα ή και απόστημα, το οποίο χαρακτηρίζεται από πόνο, οίδημα και συχνά πυρετική κίνηση. Η ενδεικνυόμενη θεραπεία σε περιπτώσεις οξείας πολφίτιδας είναι συνηθέστερα, η ενδοδοντική θεραπεία, η οποία μόνο εάν αποτύχει επανειλημμένα, μπορεί να οδηγήσει τελικά, στην απώλεια του πάσχοντος δοντιού από τον φραγμό. Σε αρκετές ήπιες πολφίτιδες, μπορεί να εφαρμοσθεί η πολφοτομή. Η αντοχή ενός πολφού στα ερεθίσματα εξαρτάται (και ποικίλλει αναλόγως) από την ιδιοσυγκρασία του ασθενούς. Έχει λεχθεί εμφατικά πως "Πολφοί τίνες αποθνήσκουν και κατόπιν εντόνου βλέμματος, έτεροι δε ανθίστανται γενναίως ακόμη και εάν πληγούν δια πελέκεως"

Πηγές

Παραπομπή

  1.  «Πολφός». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 19 Μαρτίου 2014.
  2.  «Ιστολογία του πολφού». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 19 Μαρτίου 2014.
  3.  Λειτουργίες πολφού[νεκρός σύνδεσμος]
  4.  Πολφοτομή και κάλυψη πολφού[νεκρός σύνδεσμος]
  5.  Οξεία πολφίτιδα
  6.  Νέκρωση του πολφού

Από τη Wikipedia

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Πόσα δόντια έχουμε και πώς ονομάζονται;

Το   δόντι   αποτελεί όργανο του   γαστρεντερικού συστήματος   που βρίσκεται μέσα στην   στοματική κοιλότητα   και στηρίζεται στο   οστό   των   γνάθων . Τα δόντια οργανώνονται σε στοίχους, τις οδοντοστοιχίες, και έτσι έχουμε την άνω και κάτω   οδοντοστοιχία   για την άνω και κάτω γνάθο αντίστοιχα. Ανθρώπινα δόντια Η ανατολή μιας σειράς δοντιών από το οστό των γνάθων ονομάζεται οδοντοφυΐα. Στον άνθρωπο υπάρχουν δύο οδοντοφυΐες, η νεογιλή και η μόνιμη. Η νεογιλή ή παιδική οδοντοφυΐα αποτελείται από 20 δόντια από τα οποία το πρώτο εμφανίζεται στην  στοματική κοιλότητα  τον έβδομο μήνα της ζωής και το τελευταίο αποπίπτει (πέφτει) στην ηλικία των 12 ετών περίπου. [1]  Τα νεογιλά δόντια αρχίζουν να αντικαθίστανται από τα μόνιμα στην ηλικία των 6 περίπου ετών. Η μόνιμη οδοντοφυΐα αποτελείται από 32 δόντια και ολοκληρώνεται στην ηλικία των 18 ετών με την ανατολή και του τελευταίου μόνιμου δοντιού, του σωφρονιστήρα ή  φρονιμίτη . [2] Τα δόντια ανάλογα με την εξωτερική τους μορφολογία αλλά και

Τα μέρη του δοντιού

Το  δόντι  αποτελεί όργανο του  γαστρεντερικού συστήματος  που βρίσκεται μέσα στην  στοματική κοιλότητα  και στηρίζεται στο  οστό  των  γνάθων . Τα δόντια οργανώνονται σε στοίχους, τις οδοντοστοιχίες, και έτσι έχουμε την άνω και κάτω  οδοντοστοιχία  για την άνω και κάτω γνάθο αντίστοιχα. Ανάλογα με την ηλικία Η ανατολή μιας σειράς δοντιών από το οστό των γνάθων ονομάζεται οδοντοφυΐα. Στον άνθρωπο υπάρχουν δύο οδοντοφυΐες, η νεογιλή και η μόνιμη. Η νεογιλή ή παιδική οδοντοφυΐα αποτελείται από 20 δόντια από τα οποία το πρώτο εμφανίζεται στην  στοματική κοιλότητα  τον έβδομο μήνα της ζωής και το τελευταίο αποπίπτει (πέφτει) στην ηλικία των 12 ετών περίπου. [1]  Τα νεογιλά δόντια αρχίζουν να αντικαθίστανται από τα μόνιμα στην ηλικία των 6 περίπου ετών. Η μόνιμη οδοντοφυΐα αποτελείται από 32 δόντια και ολοκληρώνεται στην ηλικία των 18 ετών με την ανατολή και του τελευταίου μόνιμου δοντιού, του σωφρονιστήρα ή  φρονιμίτη . [2] Ανάλογα με την μορφολογία και τη θέση Τα δόντια ανάλογα με την εξω

Κακοσμία στόματος (Χαλίτωση) - Αιτίες, Διάγνωση, Θεραπεία

Όλοι οι άνθρωποι αντιμ ετωπίζουν κακοσμία στόματος σε κάποιο στάδιο της ζωής τους. Η δύσοσμη  αναπνοή είναι επίσης γνωστή ως χαλίτωση. Η κακοσμία μπορεί να προέρχεται από το στόμα, τα δόντια, ή να  είναι το αποτέλεσμα ενός υποκειμένου προβλήματος υγείας. Η κακοσμία στόματος μπορεί να είναι ένα προσωρινό πρόβλημα ή μία χρόνια πάθηση. Σύμφωνα με την  Αμερικανική Οδοντιατρική Εταιρεία , τουλάχιστον 50% των ενηλίκων έχουν χαλίτωση σε κάποια φάση της ζωής τους. Ποια είναι τα συμπτώματα της κακοσμίας στόματος; Επιπρόσθετα με τη δύσοσμη αναπνοή, μπορεί να παρατηρήσετε άσχημη γεύση στο στόμα σας. Εάν η γεύση οφείλεται σε υποκείμενη πάθηση και όχι σε παγιδευμένα σωματίδια τροφής, μπορεί να μην εξαφανίζεται, ακόμη και αν πλένετε τα δόντια σας και χρησιμοποιείτε στοματικό διάλυμα. Ποιες είναι οι αιτίες της κακοσμίας στόματος; Κακή στοματική υγιεινή Τα βακτήρια διασπούν τα σωματίδια της τροφής που παγιδεύονται στα δόντια ή το στόμα. Ο συνδυασμός βακτηρίων και αποσυντιθέμενης τροφής στο στόμα μπορε