toothmedical

Η   ενδοδοντική θεραπεία   (στην καθομιλουμένη « απονεύρωση ») είναι   οδοντιατρική   πράξη που διενεργείται στο ιατρείο ή σε   νοσοκομείο , προκειμένου να διατηρηθεί κάποιο δόντι στον οδοντικό φραγμό του ασθενούς και να αποφευχθεί η απώλειά του με   εξαγωγή .  Μπορεί να είναι θεραπευτική ενέργεια, σε περιπτώσεις όπου έχει επέλθει ένας τραυματισμός στο δόντι και έχει οδηγήσει σε πολφίτιδα ( φλεγμονή ) ή σε αποκάλυψη του   πολφού   και περαιτέρω μόλυνσή του που μπορεί να φτάσει έως και τη   γάγγραινα , ή να είναι μια επιβαλλόμενη (κατασταλτική) ενέργεια λόγω της ανάγκης μεγάλου βαθμού τροχισμού του δοντιού, προκειμένου (το συγκεκριμένο δόντι) να αποτελέσει τμήμα μιας προσθετικής αποκατάστασης (« γέφυρας »).  Επίσης, η ενδοδοντική θεραπεία είναι η λύση εκλογής σε περιπτώσεις ευρείας καταστροφής της μύλης του δοντιού από εκτεταμένη   τερηδόνα   η οποία έχει φτάσει να προσβάλει τον πολφό του. Η θεραπεία πραγματοποιείται είτε σε μια συνεδρία (ραντεβού), όταν δεν έχει μολυνθεί ο πολφός, είτε

Η   τερηδόνα   είναι νόσος που οφείλεται σε   μικροοργανισμούς   που υπάρχουν φυσιολογικά στην στοματική κοιλότητα και έχουν την ικανότητα να διασπούν τους υδατάνθρακες παράγοντας οξέα, τα οποία διαβρώνουν την επιφάνεια του δοντιού. Αιτιοπαθογένεια Η τερηδόνα είναι νόσος των σκληρών οδοντικών ιστών, η οποία χαρακτηρίζεται από απομεταλλικοποίηση της ανόργανης και αποδομή της οργανικής δομής του δοντιού. Οφείλεται σε ειδικούς  μικροοργανισμούς , που υπάρχουν φυσιολογικά στην στοματική κοιλότητα και καλούνται τερηδονογόνοι [1] . Οι τερηδονογόνοι μικροοργανισμοί σχηματίζουν μεγάλες ομάδες στην επιφάνεια των δοντιών ( οδοντική πλάκα ) και προκαλούν  ζύμωση  των  υδατανθρακών , η οποία έχει ως αποτέλεσμα την παραγωγή οξέων. Τα  οξέα  που παράγονται από τους μικροοργανισμούς της  οδοντικής πλάκας  προκαλούν απασβέστωση, δηλαδή απώλεια ανόργανων συστατικών από τους σκληρούς οδοντικούς ιστούς, με αποτέλεσμα την δημιουργία της τερηδονικής κοιλότητας. Η ύπαρξη και μόνον των τερηδονογόνων μικροοργ

Το  δόντι  αποτελεί όργανο του  γαστρεντερικού συστήματος  που βρίσκεται μέσα στην  στοματική κοιλότητα  και στηρίζεται στο  οστό  των  γνάθων . Τα δόντια οργανώνονται σε στοίχους, τις οδοντοστοιχίες, και έτσι έχουμε την άνω και κάτω  οδοντοστοιχία  για την άνω και κάτω γνάθο αντίστοιχα. Ανάλογα με την ηλικία Η ανατολή μιας σειράς δοντιών από το οστό των γνάθων ονομάζεται οδοντοφυΐα. Στον άνθρωπο υπάρχουν δύο οδοντοφυΐες, η νεογιλή και η μόνιμη. Η νεογιλή ή παιδική οδοντοφυΐα αποτελείται από 20 δόντια από τα οποία το πρώτο εμφανίζεται στην  στοματική κοιλότητα  τον έβδομο μήνα της ζωής και το τελευταίο αποπίπτει (πέφτει) στην ηλικία των 12 ετών περίπου. [1]  Τα νεογιλά δόντια αρχίζουν να αντικαθίστανται από τα μόνιμα στην ηλικία των 6 περίπου ετών. Η μόνιμη οδοντοφυΐα αποτελείται από 32 δόντια και ολοκληρώνεται στην ηλικία των 18 ετών με την ανατολή και του τελευταίου μόνιμου δοντιού, του σωφρονιστήρα ή  φρονιμίτη . [2] Ανάλογα με την μορφολογία και τη θέση Τα δόντια ανάλογα με την εξω